Nasza przyjaźń polsko-czeska przeżywa kolejny etap. Czesi zaprosili nas na swoje Diecezjalne Święto Młodzieży w dniu 19 marca w Hradec Kralove. Przyjechaliśmy już w piątkowy wieczór do katolickiego liceum na nocleg, gdzie czekali na nas hradeccy przyjaciele - siostry zakonne z kolacją, młodzież i księża, by nas poznać, omówić sprawy organizacyjne i zakończyć wieczór wspólną modlitwą i rozważaniem.

Rano skoro świt zaczęły się przygotowania, wielkie zamieszanie na korytarzu, śpiew, muzyka, odgłosy kroków spieszących się ludzi. Szybkie śniadanie w Centrum dla Młodzieży i już byliśmy w drodze do filharmonii. Czesi z daleka witali nas okrzykami przez megafony, w recepcji w skupieniu wypełniali identyfikatory z naszymi nie zawsze prostymi imionami, a my powoli przeciskaliśmy się przez tłum do sali koncertowej. Po drodze dołącza do nas s. Dobravka ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, jest ich w Czechach aż cztery, formację zakonną spędziła w Łagiewnikach w Krakowie, więc będzie tłumaczyć. W ostatniej minucie przed rozpoczęciem miejsca zostały wypełnione, dla niektórych pozostała wygodna dywanowa podłoga po bokach sali. Punkt 9:00 – zaczęło się. Na początek pantomimą o uczynkach miłosierdzia, które było hasłem przewodnim spotkania. O miłosierdziu mówił ksiądz pracujący w wiosce dla osób z upośledzeniem, dziewczyna z ośrodka dla osób wykluczonych społecznie, siostra zakonna od trudnej młodzieży. W pewnym momencie konferansjerzy mówią, że mają niespodziankę i włączają film promocyjny ŚDM Diecezji Świdnickiej. Po nim wbiegamy na scenę, kłaniamy się przed krzyżem. Ks. Paweł Łabuda opowiada o tym, co będzie się działo na Dniach w Diecezjach, zaprasza do nas, by przeżyć niezwykłą duchową przygodę. Żeby już w tym momencie zakosztować radości ŚDM, prosimy by przyłączyli się do wspólnego śpiewania. Wszyscy wstają, podnoszą ręce, tańczą z nami, jest radość! Na koniec skandujemy imię Jezusa Chrystusa, znowu ręce w górę, perkusista z zespołu głośno wybija rytm. Jest uśmiech i wielka euforia! Wszystko dla najlepszego Trenera! Po głównym spotkaniu wróciliśmy do liceum, by poprowadzić warsztaty w grupach. Poznajemy się z naszymi gośćmi, integrujemy, uczymy ich kolejnych piosenek, a oni uczą nas. Pierwsza lekcja czeskiego zaliczona. To było piękne przeżycie sąsiedztwa i braterstwa, a także mocny przedsmak tego, co będzie się działo w lipcu!

Foto Vítek Šimek